Suske & Wiske FanFiction - Part 7

Suske & Wiske © Studio Vandersteen
Story idea + Story © 2004 - Kitty Ocean

De dochter van Barabas - deel 7 -- laaste stuk

***********************************************************


“Zou de soep al klaar zijn?” Vroeg Lambik aan Wiske.
“Ga dan kijken.” Wiske vouwde haar armen. “Ik ben een vrouw met een taak.”
Morrend stond Lambik op, en liep naar achteren. Hij deed de deur open en zei: “Hallo Ka-...” Maar verder kwam hij niet, omdat hij al weer de keuken uit vloog.
Geschrokken sprongen Suske en Wiske op. “Wat...” Begonnen ze, en zagen een geschrokken Kara in de deuropening.
“Sorry meneer Lambik!” Verontschuldigde ze zich. “Ik... ik dacht dat u...”
“Die kunnen hier niet komen!” Brulde Lambik boos. “Je gaat toch niet de mensen die je willen helpen met Ninja trappen te lijf!?”
“Karate...” Mompelde Kara verontschuldigend.
“Karate, Plagaten, dat kan me niets schelen!”
“Rustig Bikske.” Probeerde Wiske. “Het was een ongelukje.” Grommend ging Lambik weer terug naar zijn stoel.
“Als ze al 11 jaar voor zichzelf zorgt...” Begon Suske. “Dan is het niet vreemd dat ze wat schichtig is.”
“Maar ze is wel sterk.” Giechelde Wiske. “Dit is al de tweede keer dat onze Lambik vliegles krijgt. Ik mag Kara wel; een sterke geemancipeerde vrouw!”

Ondertussen sloop Brok rond het huis van Professor Barabas. Met een verrekijker keek hij achter de bosjes naar binnen. Hij zag Professor met een boek lopen, en in een stoel zitten. Doordat de stoel met de rug naar het raam was gericht, kon Brok zien dat het een fotoalbum was.
Professor Barabas bladerde langs wat pagina’s waarop hij een stuk jonger was. Een glimlach verscheen op zijn gezicht, toen hij zichzelf tussen een chinese vrouw en een duitse man zag staan. “Jullie waren voor elkaar gemaakt...” Zuchtte hij, en sloeg de bladzijde om.
De volgende foto haalde hij uit het boek, en las de achterkant. ‘Beste Barabas’, stond er op geschreven, ‘Dit is onze kleine Kara. Ze is nu 4 jaar oud. In Augustus komen we weer naar Belgie; we hopen je daar te zien. Je zal versteld staan hoe slim Kara al is!’
Weer een paar foto’s later las Barabas opnieuw de achterkant. ‘We vonden het fijn dat je op Kara’s 7e verjaardag kon zijn. Volgende week gaan we op vakantie naar de Ardennen; op de terugweg komen we even langs! Dat beloven we!’
Verdrietig stopte Professor Barabas de foto terug. “Geliefde vrienden... jullie konden je belofte niet na komen. Maar ik beloof jullie, dat ik alles zal doen om Kara te beschermen!!”


Dit is het laatste wat ik van dit verhaal heb geschreven. Wie weet komt er ooit nog wat...