Wolfsong Fanfic - Part 2

Elfquest © www.elfquest.com
Characters © Kitty Ocean
Published in the Dutch FanMagazine Wolfsong

Wolfsongs tribe deel 2
De wraak

2 manen waren verstreken sinds Varen de nieuwe hoofdman werd van Wolfsongs tribe. Na zijn list waren de mensen te bang om zich met de elfen te bemoeien, uit angst weer wat fout te doen en dat Gotora hen dit keer niet zou sparen. De priester probeerde te ontdekken of Gotora al bedaard was. Opeens schreeuwde hij het uit van woede: <> riep hij <> De stam was kwaad en eiste hun hoofdman dat ze een demon mochten gaan vangen vanwege deze belediging en de hoofdman, stemde toe. Alle mannen maakten zich klaar voor een aanval op de borg.
De mensen gingen op zoek naar de borg. Maar de borg vonden ze niet.
Enige tijd later gaven ze de moed op. De zon begroette de heuvels in de verte al en de mannen besloten terug te gaan. Opeens hoorde ze gelach, wat net op het zingen van een vogel leek. De jagers gingen op het geluid af en vonden 7 elfen en 1 wolf. De 6 jonge elfenkinderen en Morgendans zaten bij de rivier, die ze "de Levensloop" noemden.
De jagers hielden zich muisstil. ,, Morgendans, wat ruik ik toch? Het stinkt. '' Vroeg Dauwdruppel. Morgendans haalde diep adem en zond ** Snel! We moeten hier weg. ** ,, Wat is er dan? '' Vroeg een andere jonge elf. Morgendans zei niets, maar zond naar haar hoofdman. ** Varen! Mensen. Bij de Levensloop. ** Varen reageerde meteen. Hij verzamelde enkele jagers en de genezer en reden op hun wolven naar de Levensloop.
Ondertussen had Morgendans door, dat zij en de anderen omsingeld waren. Ze hoorden een takje breken………… en het bleef doodstil. Morgendans wist wat er zou gebeuren. Ze zond naar de jongen, dat ze in de bomen moesten klimmen. Nog voor het laatste jong in de boom was, schoten de eerste pijlen door de lucht. De jongen smeekten dat ook Morgendans in de boom zou klimmen, maar haar drang om de toekomst van de stam te beschermen, was sterker dan haar angst. Samen met haar wolvenvriend Witkop probeerden ze de jongen te beschermen. De mensen kwamen nu tevoorschijn en allemaal pijlen en speren schoten door de lucht. Ze ontweken ze allemaal, maar Morgendans zag die ene toegeslingerde steen niet. Ze viel neer en bewoog niet meer. Witkop probeerde zijn vriend te helpen, maar ook hij kon niet overal tegelijk zijn. Terwijl hij de ene mens verjoeg, stond een ander klaar om Morgendans te doden met zijn speer.
De speer kletterde op de grond. De jager viel om, een pijl zat in zijn borst. ,, Varen! '' Riep Dauwdruppel. Daar stond Varen, samen met 7 andere elfen. De mensen hadden nog weinig pijlen en de dood van een mens had laten zien dat ze beter met meer mannen konden terugkeren. <> riep 1 man. Geen elf verstond het, maar ze wisten wat die ene dode betekende: weer oorlog met mensen.
Maanschaduw, de genezer van de stam, probeerde uit alle macht zijn zus Morgendans te redden. Maar zijn krachten hadden zich pas geopenbaard en waren dus nog klein. De genezing duurde lang, zo lang, dat de zon de heuvels alweer goedemorgen zei.
Morgendans opende haar ogen en glimlachte. Haar broer was dus toch een goede genezer. Zijn handen waren niet kil, maar voelde als nieuw leer. Varen hielp Morgendans overeind. Hij was trots op haar; zij had de jongen gered. Morgendans was blij dat iedereen het overleefd had en kroop met moeite op haar wolf. Ze was dus toch nog niet helemaal genezen. Maar er waren geen elfenlevens verdwenen en dat was het belangrijkste.

New FanFic Dutch: Wolfsong!

Elfquest © www.elfquest.com
Characters © Kitty Ocean
Published in the Dutch FanMagazine Wolfsong

Wolfsongs tribe


,, Wolfsong is dood……. '' De hele stam was verslagen. Run nog wel het meest; hij had het zien gebeuren. De mensen leken vredelievend, anders dan de andere mensen. Zij bemoeiden zich niet met de wolfrijders van Wolfsong en de wolfrijders bemoeiden zich niet met de mensen. Tot op die dag.
Run begon te vertellen. ,, We liepen door het bos en zagen een hert. We wilden er met onze wolven achteraan gaan, maar de mensen lagen in een hinderlaag en doodde Wolfsong. Ik wist nog net te ontsnappen. '' Hij zag het weer gebeuren. Wolfsong, doorboord door een speer. Hij had geen tijd om zichzelf te beschermen. Ook Run kon zijn hoofdman niet helpen.
Wolfsong was een goede hoofdman. Hij had deze borg gevonden. In die borg heerste rust en vrede. Er was voldoende te eten, geen oorlog met mensen en er waren volop erkenningen zodat de stam zich kon herstellen na de vorige oorlog met mensen. Toen ze vertrokken na de oorlog verloren te hebben, vonden ze deze borg, die ze " Rust " noemden, waar ze allen naar verlangden.
,, Wie is nu de hoofdman? '' Vroeg Maandauw. Wolfsong stierf nog voor hij een jong kreeg. Zijn levensgezellin Distel zou een jong krijgen, maar dat zou nog zeker een seizoenswisseling duren.
Schaduw, de beste jager stapte naar voren: ,, We laten dit toch niet op ons zitten? Dit is nu ons thuis, al zo'n 2 maal 8 seizoenen. De vorige keer hebben we verloren en zijn we gevlucht, maar dat doen we nu niet meer! '' Zijn gezellin Mêlee stemde daar mee in.
,, Ik neem het leiderschap op me en zal jullie leiden en we zullen dit gevecht winnen! '' Zei Schaduw.
Nu stond Varen op: ,, ik ben het daar niet mee eens. Ik wil niet vechten. Waarom hebben we deze borg "Rust" genoemd? Omdat we geen gevechten meer willen.''
,, Wil jij dan vluchten? Wil je weer een nieuwe borg zoeken? '' Vroeg Schaduw.
,, We hebben niet voldoende vechters. '' Zei Varen weer.
,, We hoeven niet te vluchten en we hoeven ook niet te vechten. '' Zei Zilvermaan, de oudste wolfrijdster van Wolfsongs tribe. Zij was de enige die de mensentaal sprak, wat de stam vaak had geholpen.
,, Hoezo? '' Vroeg Fluister. Fluister was nog maar een jonge wolfrijdster en bezat de gave van het boomvormen.
,, Denk na. '' Zei Zilvermaan enkel. Ze wist, dat de nieuwe hoofdman wel een plan zou verzinnen. Maar het bleef akelig stil. Zelfs Egel, de verhalenverteller, bleef stil.
Varen sprong op. ,, Ik weet het! '' Riep hij uit. ,, Zilvermaan, kan jij je stem vervormen? '' Zilvermaan zei niets, maar glimlachte enkel. Ze wist dat het plan verzonnen was.

Morgendans rende door het bos. Ze werd achtervolgd door een hele groep mensen. Ze zond: ** Nachtzwever, ze komen! ** Nachtzwever vloog naar een grot en zond: ** Varen, Morgendans komt eraan met 8 mensen. ** ** Goed zo, Nachtzwever. Wij staan klaar. **
Morgendans rende de grot in. De mensen renden achter haar aan. Maar in de grot was het donker en al snel waren de mensen Morgendans kwijt. ** Nu!! ** zond Varen.
< Mensen…… > klonk er in de mensentaal. < Jullie hebben Gotora beledigd! >
< Genade, o grote Gotora. > smeekten de mensen.
< Deze grot is heilig! Hier mag geen enkele mens komen! >
De grot begon te schudden en leek op eens de zee. Steen werd haast vloeibaar onder de handen van Zandsteen, de rotsvervormer. De mensen vluchtten de grot uit.
< Gotora! Genade!!!! > bleven de mensen roepen. Buiten de grot begonnen wurgstengels de mensen aan te vallen. Fluister moest haar lachen inhouden om niet ontdekt te worden.
< O Gotora! Als U ons spaart, keren wij hier nooit meer terug! > riep 1 mens. De mannen renden zo hard, dat ze al snel niet meer te zien waren. Uit de grot kwam gelach. Varen, Zandsteen, Zilvermaan en Maandans kwamen uit de grot. Lachend voegden Nachtzwever en Fluister zich bij de rest. Ze liepen terug naar de borg en Egel had een nieuw verhaal om te vertellen. Het verhaal over hoe Varen de nieuwe hoofdman werd van Wolfsongs tribe.

Wordt vervolgd...