Showing posts with label My Little Pony. Show all posts
Showing posts with label My Little Pony. Show all posts

Thursday, 18 June 2009

De Magische Mythe (The Magical Myth) - Episode 4

A My Little Pony fanfiction with awfully short chapters; in Dutch. Based on the old pony-series and aimed at small children

De Magische Mythe
Aflevering 4: De Put - deel 4
©2001 Kitty Ocean and those whoever own My Little Pony

"Nou... euh... wij... euh..." Stamelde Daichi. Van schrik viel Kasai boven op haar.
"Sorry, dat landen is wat moeilijk." Zei ze.
De oranje pony liep naar voren met een mand vol appels. "Ik heet Applejack, maar wie zijn jullie?"
"Wij... euh..." Seirei wist niks te zeggen.
"Wij komen van heel ver!" Riep Mizu opeens.
Kasai stond op. "Ja, ja, dat klopt! En we hoorden dat jullie problemen hadden en dus wilden we komen helpen."
"We kunnen wel wat hulp gebruiken." Zei Applejack. "Volg mij maar, het is niet ver meer. Wat hebben jullie allemaal een leuke sleutelketting."
"Ja, leuk hè?" Antwoordde Sukai.
Applejack leidde de 5 nieuwe ponies naar Paradise Estate, waar de ponies wonen. "Applejack!" Riep er eentje. "Nu al terug?"
Applejack zette haar mand met appels neer. "Ja Bluebelle, kijk maar eens wat ik vond. 5 ponies die ons willen helpen."
"Niemand kan ons helpen!" De witte pony die Gusty heette, kwam naar voren. Ze keek heel boos, maar toen minder. "Maar alle hulp is welkom. Kom maar mee, dan leid ik jullie rond en geef ik jullie een kamer."
Gusty liet ze alle hoeken van het gebouw zien. Na een hele tijd gaf ze de 5 een kamer. "Dit is de enige kamer die we nog vrij hebben. Het heeft maar 3 bedden en een bank, maar ik zoek zo wel een matras op."
"Bedankt." Zei Sukai. Toen Gusty weg was sprongen ze op de bedden. "Ik neem dit bed!" Riep Sukai. Opeens viel ze op de grond. "Wat gebeurt er?" Vroeg ze, en ze zag dat de anderen ook op de grond lagen.
"We veranderen terug!" Zei Mizu.
"Oh nee, niet nu al!" Kasai keek naar haar poten, die al snel weer handen waren. "We moeten ons verstoppen voor Gusty terug komt!"
Opeens klonk er gerommel in de kast. Toen Daichi de kast open deed, gilde Seirei. "Een monster!"
"Ach, helemaal niet, het is een babypony." Daichi haalde het kleintje eruit.
"Jullie zijn monsters!" Zei de babypony. "Jullie willen ons niet helpen!"
"Dat willen we wel." Antwoordde Mizu. "Meneer Hane gaf ons deze sleutels zodat we ons in ponies konden veranderen, maar het is uitgewerkt. Vertel de anderen alsjeblieft niks, want we willen echt helpen! Geloof ons!"
Het kleintje twijfelde, maar geloofde ze toch. "Goed, Gusty komt zo terug, dus verstop je in de badkamer."
Ze waren nog maar net in de badkamer, toen Gusty terug kwam. "Hé, Baby Glory, waar zijn de nieuwe ponies?"
"Ze zijn... euh... verstoppertje aan het spelen met mij! Ik moet ze zo zoeken." Antwoordde Baby Glory.
"Oh, goed." Zei Gusty. "Als je ze vindt, hier is hun matras. En vanavond is er een etentje omdat zij ons komen helpen." Toen liep ze weer weg.
De meisjes kwamen de badkamer uit. "Heel erg bedankt Baby Glory!" Zei Daichi. "Laten we ons weer vlak voor het eten in ponies veranderen, dan hebben we een uur de tijd."
"Goed idee." Zei de rest.
Baby Glory keek ze heel goed aan. "Als jullie logen dan trap ik jullie op jullie tenen!" Zei ze.
Kasai knielde bij haar neer. "Geen zorgen, we meenden het echt toen we zeiden dat we wilden helpen."
"Ik hoop alleen dat het ons ook nog lukt." Zuchtte Seirei.

Einde - Ik heb nooit meer geschreven dan dit, al was ik dat wel van plan *zucht* Ik heb nog wel afbeeldingen; misschien plaats ik die nog wel eens.
En misschien heb jij nog wel een idee voor een vervolg? ^_~

Friday, 12 June 2009

De Magische Mythe (The Magical Myth) - Episode 3

A My Little Pony fanfiction with awfully short chapters; in Dutch. Based on the old pony-series and aimed at small children

De Magische Mythe
Aflevering 3: De Put - deel 3
©2001 Kitty Ocean and those whoever own My Little Pony

Mizu, Sukai, Seirei, Daichi en Kasai renden op het hulpgeroep af. Toen zagen ze opeens een oud mannetje met een stok. Hij was heel klein en had groene kleren. Maar waarvoor rende hij nou weg?
"Je krijgt ze niet Oni!" Riep hij en zwaaide met zijn stok.
Opeens stapte er iemand uit de bosjes. Het was een vrouw, met grote vleermuisvleugels. "Je hebt het mis kaboutertje, ik krijg ze wel! En als je wilt blijven leven geef je ze NU aan mij."
"Nooit!" Riep hij. "En ik ben geen kabouter!"
"Wat kan mij dat schelen? Je geeft ze NU!" Ze stak haar klauw uit.
"Hé, laat dat!" Daichi sprong uit de bosjes. "Laat hem met rust!"
"Gut, kijk nou eens. Waar kom jij vandaan kleintje?" Oni lachte. "Je kan me niet tegenhouden meisje."
"Niet alleen, maar wel met mijn vrienden!" Daichi bleef staan terwijl Kasai, Sukai en Mizu uit de bosjes stapten.
"Seirei, kom nou ook!" Fluisterde Sukai boos.
"Oh sorry, ik zat niet op te letten." Seirei stapte snel uit de bosjes en struikelde. "Sorry, ik keek niet waar ik liep."
"En Oni, want zo heet je toch?" Lachte Kasai. "Denk je dat je ons alle 6 aan kan?"
Oni keek naar de meisjes en toen naar het mannetje. "Ik kom terug bewakertje, maak je maar geen zorgen." Toen vloog ze weg.
"Dank jullie wel." Zei het mannetje. "Ik heet Hane."
"Wat wilde hij van u?" Vroeg Sukai. "En u bent gewond! Gaat u maar lekker zitten."
En terwijl Sukai zijn wonden verzorgde, begon Hane te vertellen. "Ik ben hier veel te oud voor. Ik ben de bewaker van de 5 sleutels." Hij liet ze zien. "Deze sleutels geven je de kracht om jezelf in ponies te veranderen. 2 tovenaars, Shisuta en Haku, willen ze hebben."
"Waarom?" Vroeg Mizu.
"Op die manier kunnen ze dicht bij de ponies komen en ze in de val lokken." Antwoordde Hane.
Kasai herinnerde zich opeens weer wat de ponies zeiden. "Ze dachten vast dat we door hen gestuurd waren! En Shisuta en Haku willen hun hoorns voor hun kracht!"
"Dat klopt." Zei Hane en stond weer op. "Maar ik ben te oud. Als jullie er niet waren geweest... hé, wacht eens... nee, toch maar niet... of wel?" Hij dacht even na en liep een paar rondjes. "Ja, ik doe het!" Hij pakte 5 sleutels. "Hier! Jullie zijn jong, bescherm ze alsjeblieft. En als het nodig is, roep dan gewoon je naam en 'Pony Power'. Dan verander je in een pony en kan je jezelf met magische krachten beschermen."
"En de sleutels natuurlijk ook!" Riep Daichi. "Ik vind dat we het moeten doen."
"Ja, we gaan de ponies beschermen!" Seirei sprong in de lucht van blijdschap.
Sukai stopte haar. "Wacht, en hoe moeten we dan naar huis?"
"Dat komt later wel." Zei Mizu. "De ponies hebben onze hulp nodig."
"Maar pas op!" Waarschuwde Hane. "Je kan maar een uur als Pony blijven. Daarna verander je weer in een mens. Pas weer een uur later kan je in een pony veranderen. Dus pas op! En pas ook goed op jezelf." Toen verdween Hane weer in het bos.
"Laten we het uit proberen!" Stelde Kasai voor. "Kasai Pony Power!" Kasai veranderde in een pony met oranje manen. Ook had ze vleugels. "Kijk nou eens, ik ben een vlieg pony!" Ze vloog de lucht in en vloog wat rondjes.
"Mizu Pony Power!" Mizu veranderde in eenhoornpony.
"Daichi Pony Power!" Daichi veranderde ook, maar dan in gewone Pony.
Sukai stak de sleutel in de lucht. "Sukai Pony Power!" Sukai werd ook een vlieg pony, maar had hele dunne vleugeltjes: een flutter-pony.
"Seirei Pony Power!" Ze kreeg witte manen en ook zij kreeg vleugels... maar ook een hoorn!
Allemaal renden ze wat rond in hun pony vorm en speelden wat. Dit was erg leuk! Opeens hoorden ze een stem. "Hé, wie zijn jullie?" Uit de bosjes kwam een oranje pony met gele manen. Ze had allemaal appeltjes op haar lichaam. "Ik heb jullie nog nooit gezien."

Wordt vervolgd (nog één hoofdstuk!)

Friday, 5 June 2009

De Magische Mythe (The Magical Myth) - Episode 2

A My Little Pony fanfiction with awfully short chapters; in Dutch. Based on the old pony-series and aimed at small children

De Magische Mythe
Aflevering 2: De Put - deel 2
©2001 Kitty Ocean and those whoever own My Little Pony

Het Avonturenclubje rende langs Kasai's huis de weide in. "Kijk." Zei Kasai en wees naar een oude put. "Dat is die put waar ik het over had."
"Wat is hij mooi." Zuchtte Seirei.
"Het zijn een hoop stenen, wat is daar mooi aan?" Daichi bekeek de put.
Mizu keek over de rand. "Wat is hij diep. Zou op de bodem de weg naar PonyLand liggen?"
"Zoek het uit zou ik zeggen." Lachte Kasai.
Mizu greep het touw waar de emmer aan hing en stapte op de rand. "Wat ga jij doen?" Vroeg Sukai.
"Ik ga naar beneden." Antwoordde Mizu.
"Ben je gek? !" Riep Kasai. "Ik maakte maar een grapje."
"Geen zorgen, het touw is sterk genoeg." Mizu liet de stenen los en klom langzaam naar beneden.
"Kom terug!" Riepen Sukai en Daichi. Maar Mizu klom verder en verder. De put werd steeds donkerder.
"Ik vraag me af waar de bodem is." Fluisterde Mizu in zichzelf. "Ik zie niks."
Opeens brak het touw en Mizu viel naar beneden! Ze gilde hard.
"Mizu!" Riepen Kasai, Daichi en Sukai.
"Wat gebeurt er?" Vroeg Seirei geschrokken. Ze wilde de anderen wegduwen om te kijken, maar opeens viel de put uit elkaar en vielen ze er allemaal in. Gillend verdwenen ze in de put.

Op een hele andere plek, waar gekleurde ponies leven, was er een groot meer. De ponies graasden rustig langs het meer en de baby ponies speelden spelletjes. Opeens werd de lucht grijs en een vreemde ronde cirkel verscheen in de lucht niet ver boven het meer. Toen kwam er een meisje met blauw haar uit vallen. Toen ze weer boven kwam, spuugde ze wat water uit. Daarna kwamen 4 andere meisjes uit de lucht vallen.
Toen ze weer boven kwamen, begon Kasai te schreeuwen. "Seirei, dit is allemaal jouw schuld!"
"Rustig." Zei Mizu. "We leven nog."
"We leven inderdaad nog, maar waar zijn we?" Vroeg Sukai een beetje bang.
Ze keken om zich heen en toen zagen ze het opeens. "Kijk!" Riep Seirei. "Daar, op de kant! Ponies!" Ze zwom snel naar de kant.
"We zijn er." Ook Daichi was blij. Het verhaal was dus toch waar.
Maar toen ze op de kant waren, stapten de ponies achteruit. "Niet bang wezen." Zei Mizu en stak haar hand uit. "We doen jullie geen kwaad."
"Monsters!" Zei een kleine baby pony.
"Geen zorgen Baby Blossom." Zei een grotere pony en ging voor haar staan. "Wie zijn jullie?"
"Ja, Gusty heeft gelijk!" Zei een andere. "Ga weg jullie!"
"Maar wacht, wij zijn aardig!" Riep Seirei. "We doen jullie niks."
"Ze zijn door hen gestuurd!" Zei een andere groene pony. "Ga weg jullie!" Haar glinsterende ogen keken boos en haar hoorn begon te gloeien.
"Goed zo Fizzy!" Riepen de andere ponies. "Ga weg jullie!"
Opeens vielen er allemaal appels uit de bomen en raakten de meisjes. "Wacht, nee, auw!" Riep Kasai. "Wegwezen!"
Snel renden ze weg. "Onze hoorns krijgen ze nooit." Riep Gusty. "Zeg dat maar tegen jullie baas!"
De meisjes renden het bos in. Toen ze dachten dat ze veilig waren, gingen ze op de grond zitten. "Wat was dat nou weer?"
Toen hoorden ze opeens een nieuwe stem: "Help! Help me toch! Ga weg jij monster!"


Wordt vervolgd

Friday, 29 May 2009

De Magische Mythe (The Magical Myth) - Episode 1

A My Little Pony fanfiction with awfully short chapters; in Dutch. Based on the old pony-series and aimed at small children

De Magische Mythe
Aflevering 1: De Put - deel 1
©2001 Kitty Ocean and those whoever own My Little Pony

Mizu, Daichi en Seirei zaten in de klas. Het was woensdagmiddag en dat betekende dat het keuze-uur was! Samen hadden ze voor koken gekozen, dat werd gegeven door de oude juf Megan.
Mizu was een meisje met blauw haar en was 9 jaar. Ze zat samen met Daichi en Seirei in de klas. Daichi was ook 9 jaar, maar iets later geboren. Seirei was de oudste van de hele klas. Zij was 10 jaar. Met zijn drieën waren ze de beste vrienden. Ze deden alles samen.
Maar ze hadden meer vrienden. Met 2 andere meisjes hadden ze een clubje opgericht: 'De Avonturiers' en ze gingen altijd samen op onderzoek uit.
De andere 2 meisjes waren Kasai en Sukai, allebei 11 jaar oud. Sukai was nu ook in de klas en zat naast haar vriendinnen. Alleen Kasai was er nog niet.
"Waar blijft ze toch?" Vroeg Mizu zich af.
Sukai haalde haar schouders op. "Ik weet het niet. Ze zei dat ze even naar de wc ging."
Juf Megan stond op en liep langzaam naar het midden. "Zullen we gaan beginnen?" Vroeg ze met haar oude stem.
"Ja juf." Antwoordde de hele klas tegelijk.
Opeens sloeg de deur open en Kasai stormde naar binnen. "Sorry dat ik zo laat be-" Ze struikelde over de stekker van de minioven en trok het oventje van de tafel. Het oventje landde met een klap op de grond. Allemaal sterretjes kwamen eruit. Toen werd de klas helemaal donker.
"Kasai!" Riep Daichi. "Kijk nou eens wat je doet!"
"Nu is het oventje kapot!" Zei Seirei boos. "Nu kunnen we niet meer koken!"
Juf Megan lachte. "Het geeft niet." Antwoordde ze. "Het oventje was oud en volgende week krijg ik een nieuwe. Maar nu kunnen we niet gaan koken. Zal ik een verhaaltje vertellen?"
"Ja!" Riepen Mizu en Sukai. "Leuk!"
"Hè, jakkes." Zeurde Kasai. "Daar ben ik veel te oud voor."
Daichi keek haar aan. "Zeg jij maar niks, jij hebt al genoeg gedaan!"
Kasai zei niks meer en ging in de kring om juf Megan zitten. "Heel lang geleden..." Begon die. "Was er een meisje en die woonde in PonyLand. Daar waren allemaal gekleurde ponies en elke Pony had zijn eigen krachten." Iedereen vond het verhaal geweldig. Gekleurde ponies? En magische krachten? Wauw! Juf Megan vertelde tot het einde van de les over de avonturen van diezelfde ponies en een meisje die Megan heette. "Megan ontmoette haar eerste Pony toen ze op een boerderij werkte. De boerderij staat er niet meer, maar de put, de toegang tot Ponyland, staat er nog steeds!" Toen ging de bel. "Gunst, kijk nou eens." Lachte juf Megan. "Ik was de tijd vergeten. Jullie mogen al weer naar huis."
Iedereen rende de klas uit. Op het schoolplein riep Mizu alle leden van de club bij zich. "Laten we het uitzoeken of het waar is." Stelde ze voor.
"Ja, leuk!" Vonden Sukai en Seirei.
"Ik doe ook mee!" Riep Daichi.
Iedereen keek naar Kasai, wat zou die zeggen? "Moet het echt?"
"Ja!" Riepen de anderen.
"Vooruit dan maar." Zuchtte Kasai. "Ik denk dat ik weet over welke put Juf Megan het had. Er stond vroeger een boerderij vlak bij mijn huis, maar die is afgebrand. De waterput staat er nog wel."
"Laten we gaan!" Mizu rende al weg.
"Wacht op ons." Daichi, Sukai en Seirei renden achter haar aan.
Kasai zette haar handen aan haar mond: "Hé, jullie weten niet waar het is! Wacht op mij!" Toen rende ze er ook achteraan.

Wordt vervolgd