Suske & Wiske © Studio Vandersteen
Story idea + Story © 2004 - Kitty Ocean
De dochter van Barabas
- deel 1
***********************************************************
Barabas keek naar buiten. Het sneeuwde hevig en het was oud. "Wat een weer." Zuchtte Barabas. "Op zo'n moment moet een mens lekker voor zijn haardvuur zitten met een goed boek." Barabas hing zijn labjas aan een haak. "Het is mooi geweest vandaag, ik ga gewoon een lekker boek pakken en wat warme koffie drinken."
Barabas knipte het licht uit en verliet zijn laboratorium. Hij zag niet dat een persoon door het raam naar binnen tuurde. Snel maakte de persoon het raam open en kroop zachtjes naar binnen. Netjes werd het raam weer dichtgedaan.
Buiten in de sneeuw stopte een zware zwarte auto voor het huis van Barabas. 2 grote mannen stapten uit en liepen naar de deur. Ze belden aan en niet veel later deed Barabas open.
"Goedenavond." Zei de één beleefd. Hij tilde zijn hoed op. "Wij zijn van een bewakingsdienst en nou zagen wij toevallig dat er iemand in uw huis sloop."
Barabas keek verbaasd. "Wanneer dan?"
De andere man tilde eerst zijn hoed op en sprak toen. "Wij kwamen voorbij rijden en zagen een verdacht personage uw huis in kruipen."
Barabas moest lachen. "Beste heren, u heeft het mis. Ik was net nog in mijn laboratorium en heb niks gezien."
De eerste man tilde weer zijn hoed op. "Toch zouden wij graag een kijkje willen nemen."
"Dat is nergens voor nodig." Antwoordde Barabas. Hij werd er een beetje moe van. "Ik heb een uitstekende alarminstallatie en die werkt prima."
"Maar..." Begon de tweede man die kort zijn hoed optilde.
"Goedenavond heren!" Barabas wilde de deur dicht doen maar 1 van de mannen deed zijn voet ertussen.
"U begrijpt ons niet goed." Zei de tweede man en ja hoor, de hoed ging weer omhoog.
Barabas begon nu geïrriteerd te worden. "Heren, u begrijpt mij niet goed!" Riep hij. "Ik heb geen interesse in uw hulp. En nu vertrekt u of ik bel de politie!" Barabas sloeg de deur dicht en liep kwaad terug naar zijn stoel. "De brutaliteit." Mompelde hij.
Buiten liepen de twee mannen terug naar de auto. Een achterraam ging open. "En?" Werd er gevraagd.
De eerste man tilde zijn hoed op. "Hij wilde ons niet binnenlaten mevrouw." Verontschuldigde hij zich. "Wat Ken en ik ook probeerden.
De man die Ken genoemd werd tilde zijn hoed op. "Weet u zeker dat uw doel hier is? Brok en ik zagen niks."
"Twijfel je aan mij?" Vroeg de dame.
"Nee mevrouw." Zeiden Brok en Ken tegelijk en tilden hun hoed op.
"Stap in." Beval ze. "Ze verlaat het huis vroeg of laat wel." Ze pakte een telefoon. "Maar wat hulp kan geen kwaad."
Ondertussen was Barabas weer gaan zitten en strekte zijn hand uit om zijn kop met koffie te pakken. Er stond alleen helemaal niks! "Wat vreemd?" Begon Barabas. "Ik dacht toch echt dat ik al koffie had gezet. Ik zal me wel vergist hebben." En hij stond op om een nieuw bakje koffie te zetten.
De volgende dag besloten Suske, Wiske, Tante Sidonia, Lambik en Jerom om eens weer op bezoek te gaan bij professor Barabas. "Zou de professor thuis zijn tante?" Vroeg Wiske.
"Ik hoop het." Antwoordde Sidonia. "We hebben hem al een tijdje niet meer gesproken."
Wordt vervolgd...
No comments:
Post a Comment